ของแต่ละชิ้นมีคุณค่าในตัวเองทั้งนั้น ไม่ว่ามันจะทำมาจากดีไซเนอร์ฝีมือเยี่ยม หรือของเด็กน้อยหัดทำ…ผลิตจากฝีมือคนเย็บหรือฝีจักรอุตสาหกรรม…ราคาถูกแสน ถูกหรือราคาแพงแสนแพง ของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับคนมองและเจ้าตัวคนทำเอง เราจะไปกะเกณฑ์คนอื่นให้รู้สึกถึงคุณค่าของอะไรให้เหมือนเรามันก็คงเป็นไป ไม่ได้..
คงได้แต่เชิญชวนให้ลองมองดู หรือบอกให้รู้ว่าเราคิดยังไงกับของชิ้นนั้นค่ะ :)
วันนี้ เอ็มโม่เลยชวนมาดูของที่เอ็มโม่ซื้อมาเป็นปีแล้วค่ะ ตอนแรกไม่กล้าใช้แต่ตอนนี้จะเอามาใช้แล้วเพื่อให้ของชิ้นนี้มีคุณค่าขึ้นไปอีก
ของสองชิ้นนี้คือที่รองแก้ว ฝีมือผู้สูงอายุที่บ้านพักคนชราบางแคค่ะ ราคาชิ้นละ 25 บาทแต่สวยจับใจเลยนะคะ ถึงรูปลักษณ์จะไม่ทันสมัยเก๋ไก๋ แต่สวยก็คือสวยค่ะ
…
เอ็มโม่เคยดูสัมภาษณ์คุณปาน – สมนึก คลังนอก เธอตอบคำถามที่ว่าแต่ละภาพวาด คุณปานใช้เวลาวาดนานไหม คุณปานบอกว่าทั้งชีวิต เพราะถึงแม้จะวาดงานด้วยเวลาแค่ 30 นาทีแต่กว่าจะวาดออกมาตามนี้ มันก็อาศัยและประมวลมาจากชีวิตเราที่ผ่านมาทั้งชีวิตค่ะ
ที่รองแก้วชิ้นนี้ก็เหมือนกันค่ะ …คงได้ใช้เวลาหลายสิบปีประมวลออกมาเป็นของชิ้นเล็กๆสองชิ้นนี้ด้วยฝีมือของผู้สูงอายุ
ราคาและคุณค่าของสิ่งของแต่ละชิ้นอาจจะเป็นไปในทางเดียวกันหรือเป็นไปใน ทางกลับกันก็ได้ พอใจก็ซื้อ ไม่พอใจก็ปล่อยให้ของชิ้นนั้นๆรอเจอคนที่ถูกใจเขาต่อไปค่ะ
แต่ในเมื่อของสวยๆ ราคาย่อมเยาเหลือใจ แถมยังมีวันเวลาของฝีมือผู้สูงอายุประทับอยู่ในของชิ้นนั้นด้วย ของชิ้นนั้นในสายตาเอ็มโม่จึงมีค่ามากและอยากเชิญชวนให้คนอื่นได้ลองทำความ รู้จัก ลองแวะเวียนไปชม…เผื่อจะได้ของที่มีคุณค่าเหมาะใจกันเหมือนอย่างที่เอ็มโม่ ได้มาค่ะ
แล้วคุณละคะ มีสิ่งของชิ้นไหนที่มีคุณค่าถูกใจอยากเล่าสู่กันฟังบ้างไหมคะ
2 ความคิดเห็น:
ซึ้ง *_*
^____^
แสดงความคิดเห็น