26 เมษายน 2556

ชวนอ่าน : ความไม่เรียบของความรัก (ZARAZARA)




ฉันแกะห่อช็อกโกแลตยี่ห้อ meiji สีชมพู หยิบมันเข้าปาก... รสหวานหอมของครีมสตรอเบอร์รี่ที่เคลือบหุ้มไว้แผ่กระจายทีละนิดบนลิ้น รสช็อกโกแลตที่ขมและมันน้อยๆแทรกมาผสมผสานกัน

อร่อยจัง รสชาติเหมือนความรักเลย ...ฉันนึกพร้อมกับหลับตา เม็ดฝนโปรยลงมาข้างนอกหน้าต่าง ลมร้อนอ้าวของฤดูร้อนถูกพัดออกไป คิดถึงจัง คิดถึงจัง

.....

ก่อนจะเขียนถึง "ความไม่เรียบของความรัก" ที่ฉันอ่านเมื่อช่วงก่อนเทศกาลสงกรานต์ ฉันนึกในใจว่าจะเล่าถึงหนังสือเล่มนี้ยังไงดีนะ นั่งเล่นนั่งคิดไปก็เดินไปเปิดตู้เย็น หยิบเอาช็อกโกแลตมากินแล้วก็คิดว่า...เอาล่ะ ฉันจะเล่าความรู้สึกถึงหนังสือเล่มนี้แบบที่พิมพ์มาข้างบน

"ความไม่เรียบของความรัก" เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นของฮิโรมิ คาวาคามิ ที่สำนักพิมพ์ซันเดย์ อาฟเตอร์นูน นำมาแปลและพิมพ์ออกมา เรื่องสั้นของคุณคาวาคามิจะว่าเหมาะกับหญิงสาวที่เป็นผู้ใหญ่หน่อยก็ใช่ แต่ก็ดูจะเหมาะกับสาวน้อยอารมณ์ละเมียดไม่แพ้กัน เรื่องสั้นทุกเรื่องไม่ได้เล่าถึงความรักแบบฟูมฟายและในความรักของหนุ่มสาวก็มีความรักแบบอื่นแทรกอยู่ด้วย

ฉันว่าถ้าใครที่เคยกินบะหมี่สำเร็จรูปด้วยการซู๊ดเส้นบะหมี่เข้าปากไปก็ร้องไห้โฮๆไปเพราะเสียใจกับความรักน่าจะชอบหนังสือเล่มนี้ ...แน่นอนว่าฉันยกตัวอย่างแบบนี้ ฉันก็ย่อมเป็นคนหนึ่งที่เคยซู๊ดเส้นบะหมี่สำเร็จรูปไป ร้องไห้โฮๆ ทั้งน้ำตา น้ำมูกไหลไปพร้อมๆกันมาแล้ว

ในหนังสือเล่มนี้มีเรื่องสั้นทั้งหมด 23 เรื่อง จากที่อ่านครั้งแรก ฉันชอบเรื่อง"แซนวิชลูกพีช" และ"กระดาษและซองจดหมายสีเขียวใบไม้" มากที่สุด ไม่รู้ว่าเพราะมีวัยที่สอดคล้องกับตัวละครหรือเพราะในความรักนั้นมีเรื่องกินด้วยก็ไม่แน่ใจ แต่พออ่านจบแล้วก็คิดอยากเล่าชวนคนอื่นอ่าน จะอ่านตอนอากาศร้อนอ้าว จะอ่านตอนฝนตกพรำๆก็ได้ เหมาะทั้งนั้น

ความไม่เรียบของความรัก (ZARAZARA)
ฮิโรมิ คาวาคามิ : เขียน
มัทนา จาตุรแสงไพโรจน์ : แปล
foneko : ภาพประกอบ
สำนักพิมพ์ซันเดย์ อาฟเตอร์นูน


(เล่าไว้ใน facebook เมื่อ 19.04.2013)

25 เมษายน 2556

ปากกา Sakura Pigma, นักวาดการ์ตูนตัวปลอมและภาพค่ำคืน

ช่วงแรกที่กลับมาหัดวาดรูป   ฉันชอบปากกา Sakura Pigma มากเลย (ปัจจุบันก็ยังชอบมากอยู่ แต่มีเผลอใจไปให้ปากกาคอแร้งบ้าง (อ่านภาษาจีนไม่ออกว่าที่ชอบใช้คือหัวอะไร  แต่เข้าใจว่าหัวที่ชอบใช้คือซาจิ-เพ็น  เพราะมันใหญ่และอุ้มหมึกได้มากที่สุด)   ส่วน Faber-Castell Ecco Pigment นั้นฉันใช้ไม่ค่อยถนัด พอซื้อมาก็เลยเอาไว้ใช้ขีดเส้นตรงหรือระบายถมดำในภาพมากกว่า

เวลาใช้ปากกา Sakura Pigma ทีไรจะรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังวาดมังหงะอยู่ (ส่วนใหญ่นักวาดเขียนเขา/เธอใช้จี-เพ็นกัน แต่ก็มีบางคน อย่างทีม Clamp ที่วาดด้วยปากกา Sakura Pigma )   คงเพราะอิทธิพลจากหนังสือการ์ตูนโชโจที่อ่านตอนเด็กๆ  ตัวเอกจะมีแม่ที่เป็นนักเขียนการ์ตูน  วันๆหมกตัวอยู่ในห้อง...หน้าที่ทำงานบ้านก็เป็นของพระเอก/นางเอกตัวจ้อยแทน

ฉันที่ไม่ได้ชอบทำงานบ้านก็จินตนาการไปสิว่าเราอยากเป็นแม่แบบนี้ล่ะ  ดีจะตาย ไม่ต้องทำงานบ้าน...ได้วาดรูป  ได้เงินจากรูปด้วย :D

เมื่อสัปดาห์ก่อนฉันใช้ Sakura Pigma วาดรูปอีกครั้ง  ระบายสีด้วยสีไม้ระบายน้ำ...นึกว่าตัวเองเป็นนักเขียนการ์ตูน  จินตนาการเรื่องไปด้วยว่านางในรูปคือ "ค่ำคืน" ที่เมื่อเห็นเจ้ากระต่ายบนดวงจันทร์หลับไปแล้วก็เริ่มจะปลดปล่อยดวงอาทิตย์ออกมาจากเสื้อคลุมของนาง   

วาดรูปไปก็ได้ย้อนวัยไปด้วย  คิดฝัน(กลางวัน)ไปด้วย  สนุกดี ^_^



22 เมษายน 2556

ไหนว่าจะไม่รับเย็บม่านไงล่ะ

เมื่อเดือนก่อน  เย็บผ้าม่านที่เพื่อนสั่งทำเสร็จและส่งไปแล้วไปหนึ่งชุด  เดือนนี้กำลังจะเสร็จอีกหนึ่งชุด...ครบโปรเจคท์ ^ ^

ที่จริงแล้ว ผ้าม่านไม่ใช่สิ่งที่เราชอบทำเลยนะ (ไม่ชอบทำงานชิ้นใหญ่ๆ) แต่งานผ้าม่านปีที่แล้วเป็นของเพื่อนรัก  งานคราวนี้ก็เป็นงานของเพื่อนอีกคน (แถมเป็นลูกค้าเก่างานกระเป่าด้วย)  เป็นงานผ้าม่านที่พ่วงการคิดแบบให้ไปด้วย

ถ้าใครอยากมีผ้าม่านแบบที่ไม่เหมือนตามที่ขายในท้องตลาด  ถ้ามันไม่มีขั้นตอนยุ่งยาก  เราสามารถจ้างคุณป้าที่ตั้งจักรรับเย็บผ้าในตลาดได้นะคะ  แต่ไม่ควรเป็นแบบที่ยุ่งยาก และเราต้องอธิบายแบบได้ชัดเจน


ส่วนงานที่เราทำ...ทำไป แก้ไป เล่าไว้ ที่นี่ ค่ะ ^ ^

เจ้านี่เป็นงานม่านที่ส่งไปแล้ว  ในรูปอาจจะไม่ค่อยเห็น มันเป็นม่านสองชั้น มีลูกไม้ซ้อนอยู่อีกผืน

วันนี้ปล้ำกับชุดนี้อีกรอบ  เย็บผ้าตอนอากาศร้อนอ้าวนี่มันร้อน ร้อน ร้อน จริงๆเลย >.<


19 เมษายน 2556

สี Oil Pastel แสนรักและการตระหนักรู้ของฉัน

หลังจากตั้งมั่นอีกครั้งกับสี Oil Pastel    ฉันก็ค้นหาข้อมูลดูจากเว็บไซต์ว่า เอ๊ะ เจ้าสี Oil Pastel นี่ใช้ได้กี่วิธีบ้าง  เปิดดูเว็บนั้นนิด เว็บนี้หน่อยให้เข้าใจพื้นฐานธรรมชาติของสี

แต่การอ่านอย่างเดียวก็ไม่ช่วยให้เราวาดรูปได้ดีขึ้นมา ...ลงมือเลยดีกว่า

สิ่งที่ฉันชอบที่สุดในการทำนู่นทำนี่ คือการที่เรารู้สึก "ตระหนักถึงความสำคัญ" ของบางอย่าง หรือบางขั้นตอนว่า เฮ้ย นี่ละๆ มันต้องมีไอ้นี่หรือมันต้องทำแบบนี้  มันถึงจะได้อย่างนั้น  (งงไหมคะ :P)  ยกตัวอย่างเช่น  ถึงแม้ฉันจะลงมือทำอาหารทำขนมมาหลายครั้ง รวมทั้งรู้อยู่แล้วว่าเกลือเป็นเครื่องปรุงรสที่สำคัญมาก สำคัญจนสมัยก่อนที่เราไม่ได้ผลิตเกลือเป็นอุตสาหกรรมแบบนี้...เกลือมีราคาสูงและเป็นของมีค่าไว้แลกเปลี่ยนสินค้าดีๆได้  

การรู้ไม่เหมือนกับการตระหนักแนบแน่นกับใจเราถึงความสำคัญของมัน  ...ฉันเพิ่งตระหนักว่าเกลือมันช่างแสนชูรสอาหารจริงๆก็เมื่อสัปดาห์ก่อนตอนต้มซุปไก่ (ที่เคยทำมาเป็นสิบครั้ง) นี่ล่ะ

มันเป็นช่วงเวลามหัศจรรย์สำหรับฉัน...เหมือนที่ฉันเพิ่งตระหนักถึงความนุ่มนวลของสี Oil Pastel เมื่อสองวันก่อน

เล่ามาแบบนี้ก็ไม่ได้วาดเก่งอะไรขึ้นมาเหมือนเสกคาถาหรอกค่ะ  แต่พอรู้แล้วก็รู้สึกสนุกแบบคูณสองกับการลงสีนี้  รวมทั้งตกหลุมรักสี Oil Pastel ไปแล้วล่ะสิ :)

รูปนี้เป็นรูปแรกที่ลองเล่นกับสี Oil pastel หลังจากเล่าไปในบล็อกก่อน

อีกวันก็ลองวาดรูปนี้  ชอบก้อนสีที่มันหนืดปาดกันมาก  ให้ความรู้สึกคล้ายสีน้ำมันที่ชอบอยู่แล้ว

วาดรูปนี้เมื่อคืน  สนุกมาก และรู้สึกกับการระบายสีรูปนี้จนน้ำตาจะไหล    มันมีก้อนจุกในอกเลยล่ะ แต่ไม่ได้จุกแล้วจ๋อย  แต่เป็นจุกอกแบบที่วาดเสร็จก็หาย  



พอวาดภาพที่สามเสร็จ...ในตอนแรก ฉันก็รู้สึกว่า เฮ้ย เรามาทางนี้มันใช่ ดีจัง ชอบจัง...แล้วสักพัก  พอใจมันนิ่งขึ้น  ฉันก็วาง "ดีจัง ชอบจัง" ลงได้    

เรายังต้องฝึกอีกเยอะ  ยังเรียนรู้ได้อย่างสนุกสนานไปตลอดชีวิตอย่าเพิ่งไปติดกับดัก "ดีจัง ชอบจัง" กับงานตัวเองนานเลย  โลกนี้มีงานสวยๆ ทั้งของมืออาชีพ ของมือสมัครเล่นอีกมากให้เราได้ชื่นชมชื่นชอบ และเรียนรู้จากพวกเขา

สู้ต่อไป เรียนรู้ต่อไปนะ ยัยเอมโม่ ^___^


11 เมษายน 2556

เรียนรู้...แบบเดินอ้อมๆ

-ฉันเห็นนกบินอยู่บนฟ้าท่ามกลางดวงดาว-




การหัดวาดเขียนด้วยตัวเอง  บางครั้งก็ทำให้เราซึ่งเป็นคนอยากทำอะไรก็ลองทำเลย ไม่ศึกษาให้ถ้วนถี่ก่อน...ขาดทักษะในการวาด การลงสีไปเยอะ  

นิสัยไม่ดีบางอย่างของตัวเอง  ถึงรู้ตัวแต่ก็ไม่ใช่จะเลิก/ดัดนิสัยตนเองง่ายๆ   ดังนั้น มันเป็นธรรมดาที่ต้องเดินอ้อมไปบ้าง  อย่างเช่น คิดจะใช้สี Oil Pastel แต่ไม่ศึกษาก่อน (ซึ่งก็มีความรู้ในเว็บไซต์ต่างๆให้ค้นหา)   เราเลยใช้สีนี้ไปแบบที่ใช้ตอนเด็กๆ คือถูๆๆ เอาความเข้มข้นของสีอย่างที่เราชอบเข้าว่า  ทั้งที่จริงๆ  สี Oil Pastel สร้างสรรค์ได้อีกเยอะ

พอเราเดินอ้อมไปกับรูปนี้แล้วก็ชักจะคิดได้ว่า เฮ้ย ศึกษาแนวทางของสีต่างๆก่อนดีมั้ย...พอลงมือค้นในอินเตอร์เน็ตก็ชักนึกสนุกและตั้งใจว่าฉันจะลงมือเล่นสนุกกับสีนีี้ล่ะนะ

หมายมั่นปั้นมือไว้กับหลายอย่างเลย ทั้งดินสอ ปากกาคอแร้ง ปากกาหัวพู่กัน สีน้ำ สีกวอช สีน้ำมัน...แล้วตามด้วยสี Oil Pastel    ชีวิตนี้เรียนรู้ได้ไม่หมดแน่ๆ  (นี่ยังไม่รวมเรื่องทำขนม ทำอาหาร เย็บผ้า ถ่ายรูปและกิจกรรมอื่นๆอีกนะ!)   

9 เมษายน 2556

เสียงตะโกนที่แสนเงียบ

ข้อดีของการลงมือวาดรูป (หรือขุดดินทำสวน หรือปักผ้า หรือตีเทนนิส แล้วแต่วิธีของแต่ละคน)  คือในเวลาที่ลงมือทำนั้น  เราสามารถตะโกนร้องเสียงดังออกมาอย่างเงียบๆได้