สวัสดีชาวโลกกับกระเป๋าผ้าใบแรก :)

สวัสดีชาวโลก :)

เขียนบล็อกมาหลายปี ครั้งนี้เริ่มต้นเขียนยากที่สุดเลยค่ะเพราะตั้งใจไว้ว่าบล็อกตัวเองที่ blogspot อันนี้จะเป็นบล็อกที่เน้นไปในเรื่องงานฝีมือ และถ้าเป็นไปได้ก็อยากมีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่ชอบงานฝีมือได้มาคุยกันในบล็อกนี้

พูดมาเหมือนตัวเองเก่งงานฝีมือซะเต็มประดา :P

ที่จริง  เอ็มโม่เพิ่งกลับมาจับงานฝีมือได้แค่เดือนกว่าๆหลังจากหย่าขาดกับงานฝีมือไปตั้งแต่มัธยมสอง  ...โอ้ว...นับนิ้วดูระยะเวลา...มือสองข้างบวกมือข้างล่างก็ยังไม่พอนับปีได้ครบค่ะ...แถมตอนที่เรียนงานฝีมือก็ไม่ได้เก่งอะไร...ด้นถอยหลังทำยังไง สอยซ่อนด้ายทำยังไงมันก็ลืมเลือนไปเต็มที 

ทำไมถึงกลับมาทำน่ะเหรอคะ...อืม...คงเพราะตัวเองชอบสิ่งต่างๆที่ทำด้วยมือและชอบประดิษฐ์ด้วยมือมานานแล้ว  และถึงไม่ทำงานฝีมือเย็บปักผ้าร้อย  เอ็มโม่ก็วาดภาพเล่นเริงรื่นด้วยมือนี้มาอยู่มาตลอดสามสิบปีกว่าปี...อีกสาเหตุหนึ่งคงเพราะเอ็มหลงใหลผ้าด้วยมั้งคะ...ความหลงใหลและความรัก...บางทีมันก็เกิดขึ้นทั้งๆที่เราไม่ได้รู้จักคนๆนั้นหรือสิ่งของเหล่านั้นดีใช่มั้ยคะ  แต่ความรู้สึกเรียบลื่น นุ่ม แข็ง กระด้างที่แตกต่างของผ้าแต่ละชนิด  เส้นสายลายทอที่ขมวดกันเป็นผืนผ้าชิ้นหนึ่งขึ้นมา...เราสัมผัสได้นี่นา

เม้าท์มานาน  เอ็มโม่เอางานเย็บผ้าชิ้นแรกหลังจากที่ไม่ได้เย็บอะไรเลยแม้แต่น้อยมานานมาอวดดีกว่าค่ะ

ของชิ้นนี้... เอ็มโม่ทำขึ้นเพื่อเป็นของขวัญวันครบรอบแต่งงานค่ะ...งานก็ไม่ได้สวยไม่เรียบร้อยเท่าไหร่ด้วย  แต่ใช้หัวใจทำจริงๆนะคะ :)

 ที่ปิดตา...เอ็มลองเปิดดูหนังสือแล้วปรับทำเท่าที่สามารถค่ะ...แต่ออกมาก็อย่างที่เห็น ตรงกลางยู่เชียว อิอิ

 กระเป๋าผ้าใส่ของ...ก้นกระเป๋าเบี้ยวนิดๆด้วยค่ะ แต่ใบนี้ เอ็มไม่ได้เย็บใยสังเคราะห์เป็นซับในด้วย  เวลาใช้ก็เลยดูไม่ออกว่าเบี้ยวค่ะ (เฮ้ออ  รอดตัวไป ;p )

พะยี่ห้อกันนิดนึงค่ะ  เผื่อจะดูเก๋กู๊ดเป็นของมีราคาแพงขึ้นมากะเค้าบ้าง :)

คราวหน้า เอ็มจะเอาของที่หัดทำมาแชร์ไว้ในนี้อีกนะคะ  เผื่อใครผ่านมาเห็นบล็อกนี้แล้วอยากเม้าท์กันเรื่องงานฝีมือจะได้มีเรื่องมาคุย (และให้เอ็มโม่ปรึกษา) นะคะ

ทักทายกันบ้างนะคะ  ถ้าแวะผ่านมา :)