ปั่นเป๋าส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่...ที่เราคงชิลล์เหมือนเดิม

เปิดเพจ mOmO craft village ในเฟซบุ๊คมาปีกว่าแล้ว---ขยันอยู่ครึ่งปี  หลังจากนั้นเราก็แว่บไปวาดรูป :P

คงเพราะนิสัยขี้เบื่อจับจดของตัวเองที่เดี๋ยวทำนู่น  เดี๋ยวทำนี่  พอเย็บๆสนุกซักพักก็ไปเตลิดทำอย่างอื่น

แต่ถึงจะขี้เบื่อจับจดยังไงก็ไม่ลืมความตั้งใจของตัวเองในการเปิดเพจนะ  ไอ้ความคิดที่อยากจะแบ่งเงินไปทำแบ่งปันต่อยังคงคิดและตั้งใจอยู่  แต่พอไม่ได้เย็บก็แบ่งเป็นเงินไปแทน...ซึ่งเมื่อหันไปมองกองผ้ากองกระดุมกองซิปที่ซื้อมาก็คิดว่านั่นก็เงินนะจ้ะ  รวมยอดเป็นหมื่นด้วยนาเว้ย---แบ่งออกมาแบ่งปันสิ

ทุกครั้งที่แบ่งก็นึกถึงยาย รวมถึงพ่อแม่ที่ยังอยู่ด้วยว่าขอให้เค้าดีใจเถอะว่าไอ้ลูก(หลาน)จอมขี้เกียจแสนชิลล์นี้ก็รู้จักคิดเหมือนกัน   เราเองก็ได้ความสบายใจด้วย

คราวนี้เราขอใช้บริการร้านปันกันตามเคย  แต่เปลี่ยนจากแบ่งปันเงินเป็นส่งของที่เราเย็บไปให้เค้าขายเองหาทุนเล่าเรียนให้เด็กยากไร้   เพราะถึงเราจะไม่เคยเชื่อว่าการศึกษายิ่งสูงจะทำให้คนยิ่งฉลาดหรือยิ่งดี   แต่การศึกษาเบื้องต้นก็สำคัญ---เหมือนไกด์นำทางให้เค้าอ่านออกเขียนได้ง่ายขึ้น  รู้จักว่าจะค้นคว้าขวนขวายหาความรู้จากไหน

ส่งท้ายปีนี้ด้วยกระเป๋า 15 ใบนี้  คิดเองเล่นๆว่าถ้าเขาเอาไปขายใบละ 50 บาท  ขายหมดก็ได้เงิน 750 บาทแล้ว   เท่ากับทุนการศึกษาเดือนครึ่งเลยนะ   มันไม่เยอะหรอกสำหรับคนเมืองอย่างเรา---เข้าร้านอาหารแป๊บเดียวก็หมดแล้ว   แต่มันเยอะสำหรับคนที่ขาดแคลน